تيوري دان قاعده ڤنوليسن جاوي

تيوري دان قاعده ڤنوليسن جاوي

اكسارا جاوي، اتاو عرب ملايو اداله حروف عرب يڠ تله دموديفيكسي باچانيا منجادي بهاس ملايو، ببراڤ بنتوق دري حروف اصلي عرب ماسيه دڬوناكن دالم منوليس عرب ملايو، تتاڤي اد سباهاڬين حروف يڠ داوبه دڠن ڤنمباهن تيتيق اڬر بوڽي باچان سسواي دڠن بهاس ملايو. ﴿احمد درماوي، 2009، عرب ملايو، ڤمونچولن توليسن، سيستم دان اصطلاح جاوي﴾.

عرب ملايو ﴿توليسن جاوي﴾ مروڤاكن ساله ساتو بوقتي تيوري دري تيوري مكه، ايايت دمان ڤد اولڽ اسلام ماسوق ك ايندونيسا ملالو امڤت تيوري. تيوري ڬوجرت، تيوري مكه، تيوري ڤرسيا ﴿ڤرسي﴾ دان تيوري چينا، تيوري ڬوجرت، تيوري مكه دان ڤرسيا برداسركن ڤنداڤت احمد منصور سوريانيڬارا يڠ مروڤاكن ڤنوليس دري بوكو منموكن سجاره، سمنتارا تيوري چينا برداسركن سومبر يڠ بلوم جلس. ﴿ر. سوايكمونو دالم رشدي مصطفى، 2011﴾.

سچارا عامڽ تيوري ڬوجرت، مڽاتاكن اسلام ماسوق ك إندونيسيا ڤد ابد ك-13، يڠ دباوا اوليه ڤنداتڠ اصل ڬوجرت ﴿چمباي﴾، اينديا، السن يڠ مندوكوڠ تيوري ڬوجرت اياله تيدق اداڽ فكتا يڠ مڽاتاكن بهاوا اداڽ ڤدڬڠ اصل عرب يڠ ممباوا اسلام ك إندونيسيا، هوبوڠن لاما جالور ڤرداڬڠن انتارا إندونيسيا، چمباي، دان تيمور تڠه، اداڽ چورق ڬوجرت ڤد باتو نيسن سلطان ماليك الصالح يڠ مروڤاكن راج دري كسولتانن ڤاسا. كدوا ايايت تيوري مكه، تيوري اين مڽاتاكن بهوا اسلام ماسوق ك إندونيسيا ڤد ابد ك-7 تاهون 674، ملااولوا ڤنتاي بارت سومترا يڠ دباوا اوليه ڤدڬڠ اصل عرب ﴿مصر﴾. داسر تيوري اين اداله دڠن اداڽ ڤدڬڠ اصل عرب ڤد ابد ك-7 تاهون 674 يڠ منديريكن ڤركمڤوڠن د ڤنتاي بارت سومترا، برداسركن ڤرتيمبڠن تله برديريڽ ڤركمڤوڽان د كنتون ڤد ابد ك-4. حال اين جوڬ سسواي ڤمبريتأن د چينا، راج ماليك الصالح مڠڬوناكن ڬلر الصالح يڠ مروڤاكن ڬلر دري مصر. تيوري كتيڬ اياله تيوري ڤرسيا. تيوري اين مڽاتاكن اسلام ماسوق ك إندونيسيا ڤد ابد ك-7 ملالوءي ڤدڬڠ اصل ڤرسيا، نامون تيوري اين ساڠت لمه كران ڤد ابد ك-7 برتڤتن دڠن ماس كاليفه أميه يڠ مموستكن كبودايان اسلام د ولايه مدينه، مكه، دامسكوس دان بغداد. داسر دري توري اين ايايت ڬلرن شيه اونتوق راج-راج د إندونيسيا. ڤڠاروه شيه سيتي جنار يڠ مروڤاكن ساله ساتو واليسوڠو ڤڠاروه مذهب شي'ه. كامڤت تيوري چينا. تيوري اين مڽاتاكن ماسوقڽ اسلام د إندونيسيا دباوا اوليه ڤدڬڠ چينا كتيك إندونيسيا ملاكوكن هوبوڠن ڤرداڬڠن دڠن چينا. داسر دري تيوري اين ايايت تربيننيا مسجد دڠن سني بينا دري چينا د سماراڠ، اداڽ مقام چينا مسلم د إندونيسيا دان ترداڤت ببراڤ والي يڠ مميليقي كتورونن دري چينا.

ڤد داسرڽ تيدق اد كسامان انتارا حروف لاتين دايڠن حروف عرب، ڤد حروف ايك س دتوليس دڠن مڠڬوناكن دوا حروف، ايايت حروف كاف دڠن حروف سين، حروف چ دتوليس دڠن مڠڬابوڠكن دوا حروف تا دان شين. تتاڤي ڤد ڤركاتان جاوي ڤڠابوڠن دوا حروف تيدق سموا دلاكوكن، تتاڤي ڤروبهن دڠن منمبهكن تيتيق ڤد حروف عرب، حروف ايك س منجادي كاف دتمبه دڠن تيتيق تيڬ د باوه. ڤمباچان حروف عرب ملايو، اد حروف دباچ دڠن كونسونن، ايايت بوڽي بهاس يڠ اروس اودارا يڠ كلوار دري مولوت مڠالمي ڤروسيس يڠ دتنتوكن اوليه تيڬ فكتور ياايت كادأن ڤيت سوارا مراڤت اتاو مرڠڬڠ - برسوارا اتاو تق برسوارا، ڤڽنتوهن اتاو ڤندكتن برباڬاي الت بيچارا سڤرتي بيبير، ڬيڬي، ڬوسي، ليده دان لاڠيت-لاڠيت، چارا الت بيچارا ترسبوت برسنتوهن اتاو بردكتن.

برايكوت ڤرينچين دري حروف عرب يڠ دڬوناكن دان حروف يڠ دموديفيكسي

حروف عرب دان باچانڽ: 1.1
اليف( ا) — با (ب) — تا (ت) — ثا (ث) — جيم( ج) —حا (ح )— خاو (خ)
دل( د )— ذل( ذ) — رو (ر) — زل( ز )— سين( س) — شين( ش) — شود (ص)
ضود( ض) — طا( ط) — دلو (ظ )— ‘عين( ع) — غين( غ) — فا (ف) — قوف( ق)
كاف( ك) — لم( ل) — ميم (م )— نون( ن) — واو( و )— ها( ه) — يا (ي)
حمزه (ء )— لم اليف( لا)

تمبهن يڠ دڬوناكن ڤد حروف عرب: 1.2
چا (چ) ﴿ها برتيتيق تيڬ﴾، ڠا (ڠ) ﴿عين برتيتيق تيڬ﴾، ڤا( ڤ) ﴿فا برتيتيق تيڬ﴾، ڬ( ڬ) ﴿كاف برتيتيق﴾ — ۏا(ۏ) ﴿واو برتيتيق﴾ — ڽا( ڽ) ﴿نون برتيتيق تيڬ﴾

اڠك عرب يڠ دڬوناكن 1.3
0:٠ — 1:١ — 2: ٢ — 3: ٣ — 4:٤ — 5:٥ — 6:٦ — 7:٧ — 8:٨ — : ٩

چارا ڤنوليسن دان ڤڠوچاڤن: 1.4
    حروف دتوليس سچارا توڠڬل.1
. حروف اليف يڠ برديري سنديري بربوڽي ا اتاو اي.2
. حروف اليف يڠ دايكوتي واو بربوڽي او اتاو او.3
.اي  e حروف اليف يڠ دايكوتي يا بربوڽي ا اتاو.4
. كونسونن دايكوتي حروف اليف اكن بربوڽي فتح ﴿بوڽي ا﴾.5
.  كونسونن دايكوتي حروف واو اكن بربوڽي ضومه ﴿بوڽي او﴾.6
. كونسونن دايكوتي حروف يا اكن بربوڽي كسروح ﴿بوڽي ا﴾.7
8 كونسونن د اول اتاو د تڠه كات تنڤا دايكوتي اليف، واو اتاو يا بربوڽي فتح ﴿بوڽي ا اتاو اي﴾
.9 كونسونن د اخير كات اداله كونسونن ماتي، كچوالي دايكوتي اليف، واو اتاو يا.
. 10  حروف عين دڬوناكن سباڬاي ڤنندا حروف ق سڤرتي ڤد كات رعيت :رعيت







Teori dan kaedah penulisan Jawi.

      Aksara Jawi, atau Arab Melayu adalah huruf Arab yang telah dimodifikasi bacaanya menjadi bahasa Melayu, beberapa bentuk dari huruf asli Arab masih digunakan dalam menulis Arab Melayu, tetapi ada sebahagian huruf yang diubah dengan penambahan titik agar bunyi bacaan sesuai dengan bahasa Melayu. (Ahmad Darmawi, 2009, Arab Melayu, Pemunculan Tulisan, sistem dan istilah Jawi).

     Arab Melayu (tulisan Jawi) merupakan salah satu bukti teori dari teori mekah, iaitu dimana pada awalnya Islam masuk ke Indoneisa melalu empat teori. Teori Gujarat, teori Mekah, teori Persia (parsi) dan teori Cina, teori Gujarat, teori Mekah dan Persia berdasarkan pendapat Ahmad Mansur Suryanegara yang merupakan penulis dari buku Menemukan Sejarah, sementara teori Cina berdasarkan sumber yang belum jelas. (R. Soekmono dalam Rusdi Mustapa, 2011).

      Secara amnya teori Gujarat, menyatakan Islam masuk ke Indonesia pada abad ke-13, yang dibawa oleh pendatang asal Gujart (Cambai), India, alasan yang mendukung teori Gujarat ialah tidak adanya fakta yang menyatakan bahawa adanya pedagang asal Arab yang membawa Islam ke Indonesia, hubungan lama jalur perdagangan antara Indonesia, Cambai, dan Timur Tengah, Adanya corak Gujarat pada batu nisan Sultan Malik Al-Saleh yang merupakan raja dari Kesultanan Pasai. Kedua iaitu teori Mekah, teori ini menyatakan bahwa Islam masuk ke Indonesia pada Abad ke-7 tahun 674, melaului pantai barat Sumatra yang dibawa oleh pedagang asal Arab (Mesir). Dasar teori ini adalah dengan adanya pedagang asal Arab pada abad ke-7 tahun 674 yang mendirikan perkampungan di pantai barat Sumatra, berdasarkan pertimbangan telah berdirinya perkampunyan di Kanton pada abad ke-4. Hal ini juga sesuai pemberitaan di Cina, Raja Malik Al-Saleh menggunakan gelar Al-Saleh yang merupakan gelar dari Mesir. Teori ketiga ialah teori Persia. Teori ini menyatakan Islam masuk ke Indonesia pada abad ke-7 melalui pedagang asal persia, namun teori ini sangat lemah kerana pada abad ke-7 bertepatan dengan masa kalifah Umayyah yang memusatkan kebudayaan Islam di wilayah Madinah, Mekah, Damaskus dan Baghdad. Dasar dari tori ini iaitu gelaran Syeh untuk raja-raja di Indonesia. Pengaruh Syeh Siti Jenar yang merupakan salah satu walisongo pengaruh Mazhab syi’ah. Keempat teori Cina. Teori ini menyatakan masuknya Islam di Indonesia dibawa oleh pedagang Cina ketika Indonesia melakukan hubungan perdagangan dengan Cina. Dasar dari teori ini iaitu terbinanya Mesjid dengan seni bina dari Cina di Semarang, adanya makam Cina Muslim di Indonesia dan terdapat beberapa wali yang memiliki keturunan dari Cina.

     Pada dasarnya tidak ada kesamaan antara huruf latin daengan huruf Arab, pada huruf x ditulis dengan menggunakan dua huruf, iaitu huruf kaf dengan huruf sin, huruf c ditulis dengan menggabungkan dua huruf ta dan syin. Tetapi pada perkataan jawi pengabungan dua huruf tidak semua dilakukan, tetapi perubahan dengan menambahkan titik pada huruf Arab, huruf x menjadi kaf ditambah dengan titik tiga di bawah. Pembacaan huruf Arab melayu, ada huruf dibaca dengan konsonan, iaitu bunyi bahasa yang arus udara yang keluar dari mulut mengalami proses yang ditentukan oleh tiga faktor yaitu keadaan pita suara merapat atau merenggang - bersuara atau tak bersuara, penyentuhan atau pendekatan berbagai alat bicara seperti bibir, gigi, gusi, lidah dan langit-langit, cara alat bicara tersebut bersentuhan atau berdekatan.

Berikut perincian dari huruf Arab yang digunakan dan huruf yang dimodifikasi :

1.1 Huruf Arab dan bacaannya:
alif ا — ba ب — ta ت — tsa ث — jim ج — ha ح — kho خ
dal د — dza ذ — ro ر — za ز — sin س — syinش — shod ص
dhod ض — tho ط — dlo ظ — ‘ain ع — ghin غ — fa ف — qof ق
kaf ك — lam ل — mim م — nun ن — wau و — Ha ه — ya ي
hamzah ء — lam alif لا

1.2 Tambahan yang digunakan pada huruf Arab
cha چ (ha bertitik tiga), nga ڠ (ain bertitik tiga), pa ڤ (fa bertitik tiga), ga ڬ (kaf bertitik) — vaۏ (wau bertitik) — nya ڽ (nun bertitik tiga)

1.3 Angka Arab yang digunakan
0:٠ — 1:١ — 2: ٢ — 3: ٣ — 4:٤ — 5:٥ — 6:٦ — 7:٧ — 8:٨ — : ٩

1.4 Cara Penulisan dan pengucapan
1. Huruf ditulis secara tunggal
2. Huruf alif yang berdiri sendiri berbunyi a atau e.
3. Huruf alif yang diikuti wau berbunyi u atau o.
4. Huruf alif yang diikuti ya berbunyi i atau é.
5. Konsonan diikuti huruf alif akan berbunyi fatah (bunyi a).
6. Konsonan diikuti huruf wau akan berbunyi dhomah (bunyi u).
7. Konsonan diikuti huruf ya akan berbunyi kasroh (bunyi i).
8. Konsonan di awal atau di tengah kata tanpa diikuti alif, wau atau ya berbunyi fatah (bunyi a atau e)
9. Konsonan di akhir kata adalah konsonan mati, kecuali diikuti alif, wau atau ya.
10. Huruf ain digunakan sebagai penanda huruf k seperti pada kata rakyat :رعيت


















No comments:

Post a Comment